هنگامی که مطالعه می کنیم شخص دیگری به جای ما فکر می کند؛ ما تنها جریان ذهنی او را تکرار می کنیم.

کسانی که زندگی خود را صرف مطالعه و دانش‌شان را از خلال سطور کتاب‌ها استخراج می‌کنند، شبیه افرادی هستند که از توضیحات و توصیفات مسافران، اطلاعات دقیقی درباره‌ی یک کشور به دست آورده‌اند. این افراد می‌توانند چیزهای زیادی درباره‌ی آنجا بگویند و با این حال و پس از این همه، هیچ درک روشن و مربوط و ژرفی از وضعیت و موقعیت آنجا ندارند. اما کسانی که زندگی را وقف تأمل کرده‌اند، به خودِ مسافران شبیه‌اند؛ فقط آنها هستند که می‌دانند درباره‌ی چه حرف می‌زنند؛ با جریان حقیقی امور آشنایند و یکسره غرق در موضوع شده‌اند                  

هوش و استعداد خود را پرورش بده، اما نه از راه مطالعه صرف، بلکه با تفکر توأم با عمل. تمایل بیشتر دانشمندان به مطالعه شبیه تلمبه است؛ خالی بودن مغزهای خودشان موجب می‌شود که افکار مردم دیگر را به سوی خود بکشند؛ هرکس زیاد مطالعه کند به تدریج قدرت تفکر [خود] را از دست می‌دهد. .((آرتور شوپنهاور))