سایت راسخون یک نظر سنجی برگزار کرده است تحت عنوان : کدام سخنران را بیشتر می پسندید؟ و تا الان که دارم این مطلب را می نویسم حاج علیرضا پناهیان با 39 درصد بالاترین رای را دارد .

اولین سخنران که در عرصه منبر به شهرت فراگیر دست یافت حجة الاسلام فلسفی بود. رمز موفقیت ایشان وارد کردن مباحث علمی به منبر بود. ایشان از کتاب ها و مجلات علمی مطلع بود و در سخنرانی های خود از کشفیات دانشمندان و مباحث علمی آنان برای اثبات سخن خود استفاده می کرد. ایشان یک نوآوری دیگری هم داشتند که روضه را از سخنرانی جدا کردند. مثلا در پایان سخنان خود می گویند : تا اینجا عرضم تمام ، چند کلمه ای هم توسل کنیم" و شروع به خواندن روضه می کنند.

بعد از ایشان حجة الاسلام کافی در میان مردم جایگاه ویژه ای پیدا کرد. او در بدترین زمان ممکن از لحاظ گسترش فساد و فحشا در بدترین مکان ممکن که چهارراه گمرک بود و در واقع بیشترین مراکز فساد در این نقطه شهر قرار داشتند، ساختمانی را تحت عنوان " مهدیه " بنا نهاد که هم اکنون نیز دایر است و به تبع آن در شهرهای دیگر هم ساخته شد و محلی برای تجمع ارادتمندان حضرت حجت ارواحنا فداه شد. نکته جالب سخنرانی های ایشان صراحت لهجه و بیان مسائل روز و مبتلابه مردم از زبان خودشان بود. نوآوری و ابتکار ایشان بکارگیری عنصر داستان مخصوصا داستان های تاریخی در منبر بود که قبل از او کمتر سابقه داشت و همین باعث اقبال مردم به او شد و الان هم بعد از گذشت سی و چند سال از وفات مشکوک او هنوز هم در خیلی جاها نوای گرم و امام زمانی او را می شنویم .

حجة الاسلام شیخ حسین انصاریان سخنران دیگری است که محبوبیت خاصی در میان قشر خاصی از مردم دارد. شاید برخی بخاطر آهسته صحبت کردن ایشان طرفدار او نباشند ، اما باید بدانیم ایشان با وارد کردن استدلال های قرآنی و روایی به منبر در میان همه سخنرانان از حیث اقناع اندیشه مخاطب بی نظیر است. خوانندگان مطلع هستند که اقناع اندیشه و تحریک احساس دو عنصر اصلی منبر هستند که الحق و الانصاف در بخش اقناع اندیشه کسی به شیخ حسین انصاریان نمی رسد.

در این زمان سه سخنران دیگر در میان مردم به شهرت و محبوبیت دست یافته اند و رسانه ها نیز روی این بزرگواران بیشتر مانور می دهند. حاج علیرضا پناهیان ، نقویان و رفیعی . این سه نفر هر کدامشان یک نوآوری تازه ای در عرصه منبر به وجود آورده اند.

پناهیان نکات روان شناسی را به عنوان شاخه های اصلی سخنرانی خود برگزید و به جای اینکه از خود الفاظ آیه و حدیث استفاده کند- انتقادی که خیلی ها به او می کنند و البته بنده آن را وارد نمی دانم- یک مطلب به ظاهر ساده را آنچنان پرورش داد که گاهی در منبر ایشان اصلا یک حدیث هم به گوشمان نمی خورد ، اما آنچه دریافت می کنیم همه معارف ناب اسلامی است.

نقویان عنصر شعر را وارد منبر کرد و در این زمینه گوی سبقت از دیگران ربود. استفاده بجا از اشعار و تمثیلات ادبی برای او در دل جوانان فرهیخته جای وسیعی از کرد.

رفیعی هم با دسته بندی آیات و روایات در موضوعات خیلی ریز و کاربردی عموم مردم را از قشرهای مختلف مخاطب سخنان خود ساخت ، بطوری که گوش کردن به یک سخنرانی ایشان کافی است تا شما با انبوهی از آیات و روایات در یک موضوع بصورت کاملا دسته بندی و نموداری مواجه شوید.